Cantares

Que ninguén queira ensinarme
ónde ei de buscar a frol,
cómo ei de beber o viño,
cándo ei de tomar o sol.
Que nadie queira ordearme
as preces que ei de rezar,
os libros que debo ler,
os vítores que ei de dar.

O que sei seino de abondo
dende o comezo ate o fin.
Sei do dia, sei da noite,
sei da historia que vivín.

Na vella sabiduría
do meu sangue, adeprendín
que a morte lévoa conmigo
dende o día que nacín.
Que ninguén
sabe ren
da alma de cadaquén.

Celso Emilio Ferreiro: Onde o mundo se chama Celanova (1975)

Versións:
María Manuela: Cantares; Idioma meu; 1977; Cara B, Corte 5



Muxicas: Cantares; No colo do vento; 1996; Pista 11