sábado, 31 de mayo de 2014

Autobiografía

                                        Fui un mísero afligido desde mi mocedad, siempre
                                        lleno de espanto, lleno de tristeza…
                                                                                        Salmos 88, 16

Cuando yo era pequeño
estaba siempre triste,
y mi padre decía,
mirándome y moviendo
la cabeza: hijo mío,
no sirves para nada.

Después me fui al colegio
con pan y con adioses,
pero me acompañaba
la tristeza. El maestro
graznó: pequeño niño,
no sirves para nada.

Vino, luego, la guerra,
la muerte —yo la vi—
y cuando hubo pasado
y todos la olvidaron,
yo, triste, seguí oyendo:
no sirves para nada.

Y cuando me pusieron
los pantalones largos,
la tristeza en seguida
cambió de pantalones.
Mis amigos dijeron:
no sirves para nada.

En la calle, en las aulas,
odiando y aprendiendo
la injusticia y sus leyes,
me perseguía siempre
la triste cantinela:
no sirves para nada.

De tristeza en tristeza
caí por los peldaños
de la vida. Y un día,
la muchacha que amo
me dijo, y era alegre:
no sirves para nada.

Ahora vivo con ella,
voy limpio y bien peinado.
Tenemos una niña
a la que, a veces, digo,
también con alegría:
no sirves para nada.

José Agustín Goytisolo: Salmos al viento (1958)*

Versións:
Paco Ibáñez: No sirves para nada; Canta a José Agustín Goytisolo; 2002; Pista 1



Paco Ibáñez: No sirves para nada; Concierto en el Palau de la Música de Barcelona; 2002; Pista 2



Paco Ibáñez: No sirves para nada; Concierto en el Espai de Música y Danza de la Generalitat, Barcelona; 2003; Pista 12



*[O poema se recolle, tamén, nas outras edicións de Salmos al viento (1973; 1980) sen apenas cambios, agás na puntuación ortográfica. Non sucede o mesmo nas antoloxías da obra de Goytisolo que o incluen, con algunhas variacións notables: No recopilatorio Años decisivos (1961) a cita introductoria do poema comeza co pronome persoal “Yo”, elimina a separación tipográfica entre os vs.18-19 e v.34 la muchacha que amo, ; en La voz y la palabra (1994) elimina as comas; en Poesía para estudiantes (1996) titula o poema por vez primeira No sirves para nada, elimina as comas, elimina a cita introductoria e, vs.26-27 estudiando derecho / en tiempos de ignominia ; en Poeta en Barcelona (1997) de novo titula o poema No sirves para nada e vs.39-40 convertidos nun só verso; en Antología personal (1997) titulado No sirves para nada, omite a cita introductoria, v.7 Después me fui a la escuela v.17 yo triste seguí oyendo v.22 mudó de pantalones. vs-25-30 omite esta estrofa, vs.35-36 me dijo —y era alegre— / no sirves para nada. vs.40-41 a la que siempre digo / —también con alegría—, hija mía ; en Palabras para Julia y otros poemas (1997) titúlase No sirves para nada e; en Poesía (1999) elimínanse as comas. José Agustín Goytisolo: Poesía completa; Edición, prólogo e notas de Carmen Riera e Ramón García Mateos; Poesía, 178; Editorial Lumen, Barcelona, 2009; ISBN: 978-84-264-1409-5]

No hay comentarios :

Publicar un comentario