martes, 21 de noviembre de 2017

O vento

O vento e o seu alento
é cousa que non se ve.
¡O vento ten un misterio!
¡O vento un misterio é!

Ás veces é un marmurio,
un sopro maino da brisa,
solermiño, arrolador,
semellante a unha sorrisa.

Ás veces o vento zoa,
poderoso, ameazante:
¡leva lousados e árbores
coa súa forza de xigante!

O vento tolo, na noite
corre, brúa, berra, brama:
¡eu a escoitalo, medoso,
acochadiño na cama!

O vento pasa bruante
con forza de xigantón.
¡Eu sinto por el respeto
e sempre lle chamo DON!

Manuel María: Os soños na gaiola (1968)

Versións:
Suso Vaamonde: O vento; Os soños na gaiola; 1978; Disco 2, Lado A, Corte 6

No hay comentarios :

Publicar un comentario