Páginas

sábado, 31 de mayo de 2014

Autobiografía

                                        Fui un mísero afligido desde mi mocedad, siempre
                                        lleno de espanto, lleno de tristeza…
                                                                                        Salmos 88, 16

Cuando yo era pequeño
estaba siempre triste,
y mi padre decía,
mirándome y moviendo
la cabeza: hijo mío,
no sirves para nada.

Después me fui al colegio
con pan y con adioses,
pero me acompañaba
la tristeza. El maestro
graznó: pequeño niño,
no sirves para nada.

Vino, luego, la guerra,
la muerte —yo la vi—
y cuando hubo pasado
y todos la olvidaron,
yo, triste, seguí oyendo:
no sirves para nada.

Y cuando me pusieron
los pantalones largos,
la tristeza en seguida
cambió de pantalones.
Mis amigos dijeron:
no sirves para nada.

En la calle, en las aulas,
odiando y aprendiendo
la injusticia y sus leyes,
me perseguía siempre
la triste cantinela:
no sirves para nada.

De tristeza en tristeza
caí por los peldaños
de la vida. Y un día,
la muchacha que amo
me dijo, y era alegre:
no sirves para nada.

Ahora vivo con ella,
voy limpio y bien peinado.
Tenemos una niña
a la que, a veces, digo,
también con alegría:
no sirves para nada.

José Agustín Goytisolo: Salmos al viento (1958)*

Versións:
Paco Ibáñez: No sirves para nada; Canta a José Agustín Goytisolo; 2002; Pista 1



Paco Ibáñez: No sirves para nada; Concierto en el Palau de la Música de Barcelona; 2002; Pista 2



Paco Ibáñez: No sirves para nada; Concierto en el Espai de Música y Danza de la Generalitat, Barcelona; 2003; Pista 12



*[O poema se recolle, tamén, nas outras edicións de Salmos al viento (1973; 1980) sen apenas cambios, agás na puntuación ortográfica. Non sucede o mesmo nas antoloxías da obra de Goytisolo que o incluen, con algunhas variacións notables: No recopilatorio Años decisivos (1961) a cita introductoria do poema comeza co pronome persoal “Yo”, elimina a separación tipográfica entre os vs.18-19 e v.34 la muchacha que amo, ; en La voz y la palabra (1994) elimina as comas; en Poesía para estudiantes (1996) titula o poema por vez primeira No sirves para nada, elimina as comas, elimina a cita introductoria e, vs.26-27 estudiando derecho / en tiempos de ignominia ; en Poeta en Barcelona (1997) de novo titula o poema No sirves para nada e vs.39-40 convertidos nun só verso; en Antología personal (1997) titulado No sirves para nada, omite a cita introductoria, v.7 Después me fui a la escuela v.17 yo triste seguí oyendo v.22 mudó de pantalones. vs-25-30 omite esta estrofa, vs.35-36 me dijo —y era alegre— / no sirves para nada. vs.40-41 a la que siempre digo / —también con alegría—, hija mía ; en Palabras para Julia y otros poemas (1997) titúlase No sirves para nada e; en Poesía (1999) elimínanse as comas. José Agustín Goytisolo: Poesía completa; Edición, prólogo e notas de Carmen Riera e Ramón García Mateos; Poesía, 178; Editorial Lumen, Barcelona, 2009; ISBN: 978-84-264-1409-5]

No hay comentarios:

Publicar un comentario