Erguerémola espranza
sobre ista terra escura
coma quen ergue un facho
nunha noite sin lúa.
Marcharemos cinguidos
polos duros segredos
dunha patria soñada
á que non voltaremos.
Non sabrán o camiño
que para entón colleremos.
Longos ríos de brétema,
longos mares de tempo.
Tripulantes insomnes
na libertá creemos.
Viva, viva, decimos
aos que están no desterro
e soñan cun abrente
de bandeiras ao vento.
Adictos da sudade
que levades a luz polos vieiros.
¡Saúde a todos,
compañeiros!
Celso Emilio Ferreiro: Longa noite de pedra (1962)
Versións:
María Manuela e Miguel Varela: Erguerémo-la espranza; Erguerémo-la espranza; 1982; Lado 1, Corte 6
María Manuela e Manolo Dopico: Erguerémo-la espranza; O meu primeiro Celso Emilio; Edicións Xerais de Galicia, Libro-CD; 2012; Pista 1
Pilocha, Rodrigo Romaní, Beatriz Loureiro Vázquez, César Lorenzo e Antón Seoane: Espranza; De Voces Ceibes a Milladoiro: Unha memoria do Movimento Popular da Canción Galega: 1973-1978; 2013; Pista 2
No hay comentarios:
Publicar un comentario