Cae a noite e esquécense os obxectos

Cae a noite e esquécense os obxectos.
Tráese un ar de transcendencia
que non me senta nada ben.
Vou
cara á nudez do insomnio:

vestiríate toda de papel xornal,
envolta
na desolación de Ienín,
na Venezuela que vence pero na corporación anunciada
na páxina dezaseis.
Serías o corpo da noticia.
Coma aqueles poemas indios do Cardenal,
debuxarías
a fin da historia
en verbas con consoantes por demais.

A estas cousas referíame
coa transcendencia

do ar que trae a noite.

Daniel Salgado: Sucede (2004)

Versións:

Fanny + Alexander: A estación sen ti*; Finais dos 70s, comezos dos 80s; 2007; Pista 7

*[A versión musical do grupo Fanny + Alexander está precedida polos poemas Baleiráronse as terrazas, e A estas alturas nada colle nun poema, todos da obra de Daniel Salgado: Sucede, do ano 2004. O título da versión musical coincide co título da sección II de dita obra: A estación sen ti.]