Meu amor puxo unha bomba do baleiro

Meu amor ama as ferraxarías.
Que ollas, meu amor?
Unha bomba do baleiro.
Celebraremos o noso aniversario
cunha bomba aspirante e impelente,
incesante,
aspirante e impelente,
incesante.
Percorreremos o álbum de familia
cun detector de metais.
Un amor incrustado,
soterrado,
arqueolóxico.
Un anaco cego de lóstrego
entobado.
Meu amor ama o lignito,
a turba das linguas mortas,
a grama que espiga nos dentes,
as plantas industriais,
as explotacións a ceo aberto.
Unha bomba para baleirar o baleiro.
Meu amor ama as ferramentas
de cavar baixo a chuvia.
Hai tres mil anos labrei para ti
esa peza de ouro,
esa ave que foxe,
a escaleira que descende
ao fondo da botella.
Meu amor traballa os días todos,
todo o día traballa meu amor.
Os días de festa traballa
como un himno traballa meu amor.
É un corpo misterioso, meu amor.
Todo xira no xiro da súa saia.
Como a pel do trompetista,
nada se pousa na súa suor.
Entrou no videoxogo
ía ofrecida á Virxe, meu amor,
a disparar cravos pola boca,
esa é a forza que temos,
o espírito,
o cuspe que anavalla,
o gume de Deus.
Que ben sae da aventura, meu amor.
Que ben fai o sitio.
Leva envolta unha glicinia.
Sen acougo, bombea flor.
Fai transfusións de nubes.
Todo o crea,
todo o destrúe,
meu amor.
Vai poñendo bombas no baleiro.
É dunha violencia suave
que desenterra aves nas enxivas,
cabalos do hipocampo,
por aí non, meu amor,
non me desenterres por aí,
por aí si,
baixo o concheiro,
baixo as aras,
baixo as armas,
baixo a inscrición borrada,
no inaccesíbel,
pon unha bomba aí,
no inacceslbel.
E ti, rocha da tristeza, aparta.
Aparta que todo o destrúe
meu amor.

Manuel Rivas: A desaparición da neve (2009)

Versións:
Manuel Rivas e Pulpiño Viascón*: Meu amor puxo unha bomba do baleiro; A desaparición da neve; 2009; Pista 7



*[A imaxen correspóndese coa portada da obra da editorial Alfaguara e non coa carátula do CD]