Vas e vés

Vas e vés,
non paras queda.
Hoxe un soño rebule,
rente dil durmes, velas,
e calas a carón seu,
logo múrchase o soño, pasa,
e volves a chamar por outra estrela.
Vas e vés, bules, camiñas
decote coas ovellas
dos teus montes de amor
e pasas, volves atrás delas
de nube en nube, meniña rebuldeira.
Trapeliña, corazón trapelo.
Eu ando na túa erba,
voume deitar a desfollar
as margaridas do teu soño, nena.
Acouga, rapaciña, á carón meu,
acouga xa, mimosa, achega
os soños teus contra os meus soños
ó pé diste valado dos amores,
rapaciña trapela.

Antón Tovar: Non (1967)

Versións:

Anxo Rei: Vas e vés; A rabela da pluma; 2006; Pista 7