ESCEA II
O boticario e, dispóis, máis boticarios
Esta rapaza non é unha tola, non. E seméllame que lle acomodo… Ela quer casar con home maduro e deitarse en sabáns de bo liño. ¡Ten talento! ¿E ti, Saturio, casaríaste con Lela? Casar… casar, casaría se as miñas irmáns desen consentimento… ¡Ela ten un celme no falar! ¡E qué corpo! ¡Qué corpo! Sería capaz de deixar ás miñas irmáns por seguila ao mesmo inferno.
O boticario vai por unha guitarra e sénsase nunha silla, ao pé do mostrador. Ponse a templar o instrumento e a facer “posturas”.
O BOTICARIO
Xa perdín os dedos; pero aquelas cousas que tocábamos en Sant-Iago non as esquezo, non. Lémbrome dunha vez… Eu coa guitarra e os meus compañeiros de pousada a cantar. ¡Qué serenatas demos!
O boticario asubía unha cántiga de estudantes, acompañándose coa guitarra. Neste intre xurden detrás do mostrador, un a un, varios persoaxes idénticos a el. Trátase de revivir aquela serenata que o vello estudante relembra. O boticario multiplícase para formar un coro que rompe a cantar a vella cántiga.
CORO DE BOTICARIOS
Están as nubes chorando
por un amor que morréu
están as rúas molladas
de tanto como chovéu.
Lela, Lela,
Leliña por quen eu morro
quero mirarme
nas meniñas dos teus ollos.
Non me deixes
e ten compasión de min.
Sen ti non podo,
sen tí non podo vivir.
Dame alento cas túas palabras,
dame celme do teu corazón,
dame lume cas túas miradas
dame vida co teu doce amor.
Lela, Lela,
Leliña por quen eu morro
quero mirarme
nas meniñas dos teus ollos.
Non me deixes
e ten compasión de mín.
Sen ti non podo,
sen tí non podo vivir.
Os boticarios desaparecerán agachándose detrás do mostrador, tal como apareceron.
O boticario sai da escea coa guitarra darrastro.
Castelao: Os vellos non deben de namorarse. Lance primeiro. Escea II (1953)*
Versións:
Xocaloma: Lela; Nos; 1983; Cara B, Corte 5
Suso Vaamonde: Lela; Regodobargo; 1995; Pista 3
Carlos Núñez e Dulce Pontes: Lela; A irmandade das estrelas; 1996; Pista 9
Cristina Fernández: Leliña do meu querer; Raigames; 1998; Pista 13
Los Sabandeños e Dulce Pontes: Lela; 19 nombres de mujer; 1998; Pista 18
María do Ceo: Lela; Vellas lembranzas; 1998; Pista 7
Astarot: Lela; O sentir dunha terra; 2000; Pista 2
Quintafeira: Lela; …de seu; 2000; Pista 6
(Reedición da versión do disco A irmandade das estrelas, do ano 1996.)
Lorena Lores: Lela; Alecríns; 2003; Pista 7
Cristina Fernández: Lela; Lembranza; 2003; Pista 5
Emilio Rúa: Lela; Interior; 2010; Pista 7
Rosa Cedrón; Lela; Cantando a Galicia; 2013; Pista 7
Amesmalúa: Lela; La misma luna; 2013; Pista 5
*[Escrita durante os primeiros anos do seu exilio, en Nueva York, entre 1938-1939. Estreada en Bos Aires o 14 de Agosto de 1941, no Teatro Mayo, baixo a dirección e coa escenografía do propio Castelao. Estreada en Galicia o 25 de Xullo de 1961, na Praza da Quintana de Santiago de Compostela.]
**[Por problemas de espazo etiquetouse o título da obra como Os vellos non deben.]
No hay comentarios :
Publicar un comentario