Ela cruzou o estreito
nunha triste patera.
Ela pagara a paxase
para fuxir da area.
Do deserto maldito.
Esquecer a miseria.
Procurar un destino
onde rompe a marea.
Evocar a súa tribu
nas noites eternas.
Ser león e ser cebra.
Ser lúa e ser terra.
Esperar ese fillo
que no ventre lle medra
e danzar nas tabernas
imitando as gacelas.
E soaron disparos…
E volcou a patera.
Lino Braxe: A caricia da serpe (1999)
Versións:
A caricia da serpe: A patera; A caricia da serpe; 2005; Pista 2
No hay comentarios :
Publicar un comentario