Muller labrega

Ollade o lume que escoa
dese moimento de terra.
Ollade os longos traballos.
Ollade as longas tarefas.
Ollade os longos solpores
que agonían nas restrebas.
Ollade o canto da morte.
Ollade a muller labrega.
Nin ten as mans coma pombas
nin belida a cabeleira.
Ten os ollos sen olladas,
e a cara é mapa de xeiras.
Leva no peito a esperanza
durísima das colleitas
que lle pon lume no sangue
e a fai moi vella, moi vella.

É tan vella coma o mundo
e moza como unha herba.

Darío Xohán Cabana: Romanceiro da Terra Chá (1970) (1973)

Versións:

Xosé Manuel Conde: Muller labrega; Bule, berra, chora; 1976; Cara B, Corte 5

A Quenlla: Muller labrega; Máis alá da néboa; 1990; Cara B, Corte 2

A Quenlla: Muller labrega; As nosas cancións; 1997; Pista 7

(Reedición da versión do disco Máis alá da néboa, do ano 1990.)