A lingua tiveran
por lingua d'escravos;
esqueceran os patrios acentos,
suidosos e brandos.
Dos propios acentos
tiveran vergonza;
de cautivos falaran palabras,
de servos e ilotas.
Deixaran os doces
acentos jocundos
por estrañas palabras de servos,
ignaros e escuros.
A nai, afrigida
da escura miseria,
os propios tomara
por gente estrangeira,
e espantada escuitara dos fillos
a plática serva.
Eduardo Pondal: Queixumes dos pinos (1886)
Versións:
Xocaloma: A lingua tiveran; Terra; 1978; Pista 9
No hay comentarios :
Publicar un comentario