¡Carriño forte e xeitoxo
meu carriño,
arrolador e mimoso
como o berce dun meniño!
¡Meu carriño cantareiro!
¡O de xugo e cabezalla
coa puntiña da navalla
pulidos da miña man!
Sempre ó paso, sempre xuntos
entre estripos, e entre frores,
cantemos nosos amores,
sin saír do noso chan!
¡Meu amor de carreteiro!
¡Meu carriño!
¡O do eixo de ameneiro
e os canisos de sanguiño!
Lévame, meu carro, leva,
pola meiga terra nosa
que a miña alma saudosa
lonxe dela non se afái.
¡Lévame por onde escoite
a fala doce e sentida
entre bicos deprendida
no colo de miña nai!
¡Roda polos nosos eidos!
Anque hai lama no camino
¡é tua terra, meu carriño,
E a terra de meus abós!
¡Non collas para chan alleo!
¡Non me leves a Castela
que non quero nada dela
xa que arrenegóu de nós!
¡Vermello, leva coidado
co carriño,
que pode caír tumbado
no goio dun tremesiño!
Canta, meu carriño, canta
a redención esquencida,
o dor da Terra ferida
de traidores e ladróns.
¡A alma galega dorme,
a santa Ideia está morta
e tés de ir porta por porta
encendendo os corazóns!
Berra por vilas e aldeas,
que hai que vinga-la inxusticia
dos que teñen a Galicia
axugada cun cansil.
¡E dille ós irmáns que atopes
que nas mans dun home enteiro
o estadullo carreteiro
non lle ten medo ó fusil!
¡Marelo, tira con xeito
e amodiño,
que hai que andar moi ó dereito
co eixo do meu carriño!
Hoxe corredoira abaixo,
mañán corredoira arriba,
mentras ti dures e eu viva
teremos un camiñar.
E cando ti xa apodrezas
e eu dé o laio derradeiro,
¡que fagan do teu chedeiro
a caixa para me enterrar!
¡O de eixo de ameneiro
e os canisos de sanguiño!
¡Meu amor de carreteiro!
¡Meu carriño cantareiro!
¡Meu carriño!
Ramón Cabanillas: Da terra asoballada (1917)
Versións:
Miro Casabella: Meu carriño; Treboada; 1978; Cara A, Corte 3
Alfredo González Vilela: Meu carriño; Agarimos; 2010; Pista 4
No hay comentarios :
Publicar un comentario