Alimentamos ó animal

Un silencio encendido de todos os gustos posibles.
Un silencio que se move.
E eu reclamo un crisantemo de oufanías.

Espérame así,
desplumando as asas da noite,
para dar un trago a esta febre que non cala,
ambición de suxedade que incubamos sen vergonza
unha gula insensata e lámbeme por aquí
alimentar noso animal con esta enferma dor que
                                                                             doe e
                                                                                      alimenta.
Vén,
tes que probar isto.
Vén.
Dar un sorbo a unha gana que nunca nos pertence;
danza amarga de serpes
                                      que me fala de ti.

Yolanda Castaño: Vivimos no ciclo das erofanías (1998)

Versións:

Yolanda Castaño*: Alimentamos ó animal; Edénica; 2000; Pista 7



*[A versión musical de Yolanda Castaño foi composta, arranzada, grabada e producida por José Antonio Fernández Calero (Factoría musical SSM).]