Tiven medo de bogar,
tiven medo da auga crara.
Anque fora cuns bos remos
anque fora na mar calma,
¡non bogaba!, ¡non bogaba!
O medo xa non sei del.
Xa secou aquel mar longo.
E sin saber donde veu,
si é doutro ou é meu,
navego nun mar de fondo.
María Mariño: Palabra no tempo (1963)
Versións:
Manoele de Felisa: Tiven medo de bogar; De Felisa a María Mariño; 2007; Pista 2
No hay comentarios :
Publicar un comentario