Vento Tehuelche

Un par de orellas de tehuelche
valía unha libra esterlina.
Houbo cazadores de indios
que decidiron aforrar munición
e cobraron por orellas de vivo.
As ánimas que penduran nas pugas dos arames
das inmensas chacras
teñen esa desfigura inmortal.
Orientan o vento arfante
polo mudo territorio da morgue.
O laio intempestivo, incesante,
do único sobrevivente
á procura das matogueiras do ñire,
cunha raspa de perca nos dentes.
O vento,
o vento sen orellas,
o vento de ninguén,
bramando a verba infinda.

Manuel Rivas: A desaparición da neve (2009)

Versións:

Manuel Rivas: Vento Tehuelche; A desaparición da neve; 2009; Pista 9