SÓS

   Fomos ficando sós
o Mar o barco e mais nós.

   Roubaron-nos o Sol
   O paquebote esmaltado
que cosía con liñas de fume
áxiles cadros sin marco

   Roubaron-nos o vento
   Aquel veleiro que se evadeu
pola corda floxa do horizonte

   Este oucéano desatracou das costas
   e os ventos da Roseta
ourentáronse ao esquenzo
   As nosas soedades
veñen de tan lonxe
como as horas do reloxe
   Pero tamén sabemos a maniobra
dos navíos que fondean
a sotavento dunha singladura
   No cuadrante estantío das estrelas
ficou parada esta hora:
   O cadavre do mar
fixo do barco un cadaleito

   Fume de pipa                 Saudade
   Noite           Silenzo       Frío
   E ficamos nós sós
   Sin o Mar e sin o barco
   nós.

Manoel Antonio: De catro a catro (1928)

Versións:

Fanny + Alexander: Sós/S.O.S.*; Finais dos 70s, comezos dos 80s; 2007; Pista 10

Milladoiro: Sós; A quinta das lágrimas; 2008; Pista 8

Gelria: Sós; Cantos de poeta; 2016; Pista 3



*[A versión musical do grupo Fanny + Alexander está seguida polo poema S.O.S., da obra de Manoel Antonio: De catro a catro, do ano 1928.]