Si miña señora á i-alba de Arousa beilar,
poñereille, belida, un ventiño no mar.
!A dorna vai e ven,
que meu amor ten!
Poñereille unha frauta e máis un reiseñor
e unha longa soedade coma a da mar maior.
!A dorna vai e ven,
que meu amor ten!
Na illa de Cortegada poñereille un galán
por pastor de mareas co seu remo na man.
!A dorna vai e ven,
que meu amor ten!
Poñereille unha gaita no bico da ría
e unha abelaneira no medio do día.
!A dorna vai e ven,
que meu amor ten!
Álvaro Cunqueiro: Mar ao norde (1932)
Versións:
Xil Ríos: Cantiga nova; Tan ta ran tan; 1981; Cara A, Corte 5
Amancio Prada: A dorna vai e ven; A dama e o cabaleiro; 1987; Pista 6
Amancio Prada: A dorna vai e ven; 3 poetas en el círculo; 1998; Pista 5
A Quenlla: A dorna; 30 anos con A Quenlla de amor, dor e loita; 2013; CD1, Pista 2
lunes, 18 de junio de 2012
A dorna vai e ven
Etiquetas:
A Quenlla
,
Álvaro Cunqueiro
,
Amancio Prada
,
Mar ao norde
,
Xil Ríos
Suscribirse a:
Enviar comentarios
(
Atom
)
No hay comentarios :
Publicar un comentario