Noite no mundo

¡Noite no mundo, oco
de estrela arrincada,
onde teimo verte
de repente arder
sobre a miña vida
case consumida
na ourela da nada!

Ai ter teu alento
no meu rostro ó fin,
e eu diante os teus ollos
derrubarme en lus,
esvaerme no aire
que ti vas beber,
ser o teu rastro, ser
o teu eco perdido
e, case, non ser.

Xosé María Díaz Castro: Nimbos (1961)

Versións:

2naFronteira: Noite no mundo; Zapatiños para Díaz Castro; 2014; Pista 2